Διαβάστε

Είναι αλήθεια ότι για να κατανοήσουμε πραγματικά τις ‘φόρμες’ των πολεμικών τεχνών -είτε έχουν ήπια είτε μαχητική μορφή-, πρέπει να επαναλαμβάνουμε τακτικά την διαδοχή των κινήσεων. Παράδοση χρόνων λέει ότι, για να κατακτήσει κάποιος μία κίνηση πρέπει να την επαναλάβει πέντε χιλιάδες φορές και όταν γίνει αυτό, ο ασκούμενος περνάει στην επόμενη.

Η Μπεθ Τζόνσον, μια αμερικανίδα μαθήτρια της σχολής ναγκινάτα που μελετάω κι εγώ είναι εξαιρετικά ταλαντούχα δημιουργός ξύλινων όπλων για προπόνηση. Έχοντας εμπειρία από πρώτο χέρι από τις ανάγκες μιας κορίου (και μέσω αυτής και άλλων καθώς από ορισμένε

Ο ήρωας της ταινίας μελετάει ξανά και ξανά τη μυστική τεχνική που θα τον κάνει ανίκητο (γιατί είναι πάντα “τον”;) το μυστικό χτύπημα ή κόλπο που δεν μπορεί να σταματήσει ο αντίπαλος. Τις λατρεύουμε τις μυστικές τεχνικές και την κρυμμένη σοφία:

Ξεκίνησα στο γυμνάσιο κάνοντας τζούντο –τότε ζούσα στο Χοκάιντο. Αργότερα, μετακόμισα στο Τόκιο και εκεί ξεκίνησα αϊκίντο.

O όρος ατέμι-ουάζα αποτελείται από τις λέξεις άτε που σημαίνει κτύπημα μι που σημαίνει σώμα και ουάζα που σημαίνει τεχνικές.Δηλαδή υποδηλώνει τις τεχνικές εκείνες με τις οποίες επιφέρουμε κτύπημα στο σώμα του αντιπάλου.

Επειδή συνδέουμε πάντοτε τις γιαπωνέζικες πολεμικές -μαχητικές τέχνες με το Budo, πρέπει να κάνουμε σαφές ότι το καράτε δεν είναι γιαπωνέζικο.....εισήχθη απ την Κίνα και αναπτύχθηκε στην Οκινάβα από ντόπιους δασκάλους, ως Shorinji kempo αρχικά και στη συνέχεια ως okinawa-te

Ετυμολογία της λέξης Ροή: η συνεχής κίνηση (συνήθως υγρού) προς κάποια κατεύθυνση, συνεχής μεταβολή μιας κατάστασης, η σειρά στοιχείων που το ένα κινείται ή εναλλάσσεται συνεχώς με το άλλο.

Με αφορμή το πέρασμα μιας δεκαετίας εκπαιδευτικών ταξιδιών στην Κίνα αποφάσισα να συντάξω ένα άρθρο για τον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών με γνώμονα την κατάθεση μιας προσωπικής εμπειρίας που μπορεί να φανεί χρήσιμη για όποιον ψάχνει ερευνά και ενδεχομένως αναρωτιέται τι θα σήμαινε κάποιος να ταξιδέψει στην πηγή της τέχνης που αγαπά και εργάζεται πάνω σε αυτή.

Αφορμή για το άρθρο είναι η γνώμη ότι οι πολεμικές τέχνες αφορούν τη παιδική ή εφηβική ηλικία καθώς και το ότι “αν δε ξεκινήσεις μικρός είναι ανώφελο να προσπαθήσεις μεγάλος”.Σε συχνές συζητήσεις που έχω με γονείς μικρών μαθητών αντιλαμβάνομαι ότι η αντίληψη που έχουν για το

Αν και θυμάμαι καθαρά τη σφαγή στη Γουιάνα (ήμουν 11 χρονών όμως περιστατικά τέτοιας έκτασης ήταν αρκετά ασυνήθιστα τότε –εδώ που τα λέμε, ακόμα και σήμερα, μια μαζική αυτοκτονία/εκτέλεση 900 και παραπάνω ανθρώπων δεν είναι κάτι που ακούμε καθημερινά.