Διαβάστε

Όταν το Ιάιντο συνάντησε τους Βίκινγκς

Ονομάζομαι Πέτρος Μουλαγιάννης, είμαι κάτοχος 4ου dan Aikido και 4ου dan Iaido, εξασκούμαι επί σειρά ετών και στις δύο τέχνες παράλληλα στην πόλη όπου ζω και εργάζομαι, την Αθήνα..

Επισκέφτηκα την Νορβηγία μετά από πρόσκληση από τον παλιό μου φίλο και συναθλητή Δημήτρη Φαρμακίδη. Η προοπτική να γνωρίσω τη χώρα μέσα από την τέχνη του iaido με ενθουσίασε. Οι γνώσεις μου για τη Νορβηγία περιορίζονταν στα Φιόρδ, στους Βίκιγκς και στο Βόρειο Σέλας. Γνώριζα επίσης ότι είναι πρώτη χώρα σε ανάπτυξη και γι' αυτό έχει τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους στο κόσμο. Τίποτα όμως από αυτά δεν με προετοίμασε για ότι συνάντησα.

Η Νορβηγία είναι πολύ διαφορετική από την Ελλάδα σε κάθε επίπεδο. Ο παγωμένος αλλά καθαρός αέρας, οι παραμυθένιες πόλεις δημιουργούσαν ένα μαγευτικό σκηνικό. Τα χαμηλά χιονισμένα βουνά, οι δεκάδες νησίδες και κολπίσκοι και οι μικροί παράκτιοι οικισμοί με παρότρυναν να αναρωτηθώ πώς μια τόσο ανεπτυγμένη βιομηχανικά χώρα μπορεί να εναρμονιστεί τόσο καλά με τη φύση. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο όμως ήταν η ζεστασιά των ανθρώπων που γνώρισα. Από την πρώτη στιγμή με υποδέχτηκαν εγκάρδια και με ένα αίσθημα φιλοξενίας αντάξιο του πολιτισμού τους.

Τα παιδιά υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό την τέχνη του iaido, αν και ήταν κάτι καινούργιο γι' αυτά. Κάθε παράγγελμα το εκτελούσαν με απόλυτη ακρίβεια, σωστή στάση όπως αρμόζει σε έναν πολεμιστή σαμουράι. Αυτό οφείλεται βέβαια στην σωστή προετοιμασία και εκπαίδευση από τον δάσκαλό τους Δημήτρη. Η σύνδεσή τους με το σπαθί τους έκανε να αντιληφθούν ότι η άσκηση της τεχνικής έχει την ίδια αξία με την άσκηση του πνεύματος. Στο διάστημα των έξι ημερών παραμονής μου στο σχολείο όπου με φιλοξένησαν μπορώ να πω ότι διδάχτηκα από τα παιδιά πολλά περισσότερα από ότι ίσως προσδοκούσαν τα ίδια να μάθουν από εμένα. Ο σεβασμός των παιδιών, η πειθαρχία στους δασκάλους, η ευγένεια και οι καλοί τρόποι, ο αγώνας τους για το καλύτερο ήταν ένα μάθημα ζωής για μένα. Από την άλλη πλευρά η προσφορά των δασκάλων σε συνδυασμό με την κρατική μέριμνα ήταν κάτι που θα ευελπιστούσα να υπήρχε και στην πατρίδα μου.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω αρχικά τα παιδιά με την προτροπή « imperare sibi maximum imperium est » δηλαδή « η μεγαλύτερη κυριαρχία είναι να κυριαρχείς τον εαυτό σου » . Επίσης να ευχαριστήσω τους καθηγητές για τη ζεστή φιλοξενία τους και θα ήθελα να τους αποκαλώ πλέον φίλους μου.

Πέτρος Μουλαγιάννης