Πολεμικές Τέχνες

Ελληνικές τέχνες

ΣΧΟΛΕΣ ΑΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ

ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

Ν. Αττικής (42)
Ν. Ευρυτανίας (0)
Ν. Βοιωτίας (1)
Ν. Φθιώτιδας (0)
Ν. Ευβοίας (1)
Ν. Φωκίδας (0)
Ν. Αιτωλοακαρνανίας (1)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Ν. Θεσσαλονίκης (6)
Ν. Δράμας (0)
Ν. Σερρών (0)
Ν. Χαλκιδικής (0)
Ν. Καβάλας (1)
Ν. Κιλκίς (0)
Ν. Πέλλας (0)
Ν. Ημαθίας (1)
Ν. Καστοριάς (0)
Ν. Φλώρινας (0)
Ν. Κοζάνης (0)
Ν. Γρεβενών (0)
Ν. Πιερίας (2)

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Ν. Κορινθίας (0)
Ν. Αχαϊας (1)
Ν. Αργολίδας (1)
Ν. Ηλείας (0)
Ν. Αρκαδίας (1)
Ν. Μεσσηνίας (1)
Ν. Λακωνίας (1)

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Ν. Λαρίσης (0)
Ν. Μαγνησίας (1)
Ν. Τρικάλων (0)
Ν. Καρδίτσας (0)

ΚΡΗΤΗ

Ν. Ηρακλείου (7)
Ν. Χανίων (5)
Ν. Ρεθύμνου (0)
Ν. Λασιθίου (0)

ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ν. Κυκλάδων (0)
Ν. Λέσβου (0)
Ν. Χίου (0)
Ν. Σάμου (0)
Ν. Δωδεκανήσου (3)

ΘΡΑΚΗ

Ν. Έβρου (1)
Ν. Ροδόπης (2)
Ν. Ξάνθης (1)

ΗΠΕΙΡΟΣ

Ν. Ιωαννίνων (0)
Ν. Θεσπρωτίας (0)
Ν. Άρτας (0)
Ν. Πρέβεζας (0)

ΝΗΣΙΑ ΙΟΝΙΟΥ

Ν. Κέρκυρας (4)
Ν. Λευκάδας (1)
Ν. Κεφαλληνίας (0)
Ν. Ζακύνθου (0)

Σοφά λόγια

Όταν κάποιος είναι πρόθυμος και ενθουσιώδης, τότε οι θεοί σμίγουν μαζί του. (Αισχύλος)

Πολεμικές Τέχνες - Έντυπος Πανελλήνιος Οδηγός

Μεικτές πολεμικές τέχνες

Οι μεικτές πολεμικές τέχνες (δική μας απόδοση για την ονομασία «mixed martial arts» με την οποία το άθλημα είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο, είναι η εξέλιξη μιας διαδικασίας που ξεκινάει από την εποχή του αρχαίου ελληνικού παγκρατίου, περνάει από τους αγώνες «βάλι τούντο» που υπήρξαν πολύ δημοφιλείς στη Βραζιλία από τη δεκαετία του 1920 μέχρι και σήμερα (και που υπήρξαν η αφετηρία για την οικογένεια Γκρέισι του βραζιλιάνικου ζίου ζίτσου) και από τις πολύ δημοφιλείς στη δεκαετία του 1970 διοργανώσεις «ίσου κακουτόγκι σεν» της Ιαπωνίας στους οποίους διέπρεψε ο αθλητής και διοργανωτής αγώνων Αντόνιο Ινόκι. Παρόλα αυτά, η μεγάλη δημοτικότητά τους σήμερα, οφείλεται στα πρωταθλήματα Ultimate Fighting Championship (ή UFC) τα οποία, άλλωστε έκαναν διάσημο και το βραζιλιάνικο ζίου ζίτσου και εισήγαγαν την έννοια της «μάχης σε κλουβιά» (αν και οι αγώνες μεικτών πολεμικών τεχνών διεξάγονται το ίδιο συχνά σε ρινγκ όσο και σε «κλουβιά»).

Χαρακτηριστικό των μεικτών πολεμικών τεχνών είναι ότι, όπως λέει και η ονομασία τους, περιλαμβάνουν τεχνικές τόσο από τα πυγμαχικά συστήματα, όσο και από τα παλαιστικά. Οι αθλητές μπορούν να προέρχονται από οποιοδήποτε στιλ και οι τεχνικές τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν, περιορίζονται μόνο από τους κανονισμούς της εκάστοτε διοργάνωσης· η δημιουργία κάποιων τέτοιων κανονισμών κοινής αποδοχής, ήταν (και παραμένει) η μεγαλύτερη πρόκληση για το συγκεκριμένο μαχητικό άθλημα αν και σήμερα, τουλάχιστον στις ΗΠΑ, υπάρχει ένας τέτοιος ενοποιημένος κανονισμός ο οποίος γενικά ακολουθείται και στις διοργανώσεις εκτός της συγκεκριμένης χώρας. Η πλήρης επαφή και η επαγγελματική διάσταση του αθλήματος, το κάνουν αρκετά σκληρό όμως οι πολυάριθμοι φίλοι του, το θεωρούν ως το πληρέστερο σύστημα τόσο από πλευράς εύρους ρεπερτορίου, όσο και από πλευράς πρακτικής εφαρμογής –από τη στιγμή που οι τεχνικές και οι μεθοδολογίες ελέγχονται σε αναμετρήσεις, δεν είναι εύκολο να υποστηρίξει κανείς μια ανωτερότητα που δεν ισχύει. Όπως και να ‘χει, οι μεικτές πολεμικές τέχνες αποτελούν πλέον ένα σημαντικό τμήμα του κόσμου των πολεμικών τεχνών και παραμένουν ελκυστικές ακόμα και σε ένα μεγάλο μέρος του κοινού που δεν ασχολείται έμπρακτα, ως θέαμα μαζί με την πυγμαχία ή την πάλη.

Εξοπλισμός: Απλή αθλητική ενδυμασία (παντελόνι φόρμας, τ-σερτ) ελαφρά γάντια με κομμένα δάχτυλα, προστατευτική μασέλα. Στου αγώνες, οι άντρες αθλητές φορούν μόνο σορτς και τα γάντια, ενώ οι γυναίκες σορτς, γάντια και αθλητικό τοπ.