Πολεμικές Τέχνες
Ελληνικές τέχνες
Κινέζικες τέχνες
- Γου Σου
- Γουίνγκ Τσουν
- Πα Κουά Τσανγκ
- Νύχι του Αετού
- Σαολίν
- Τάι Τσι Τσουάν
- Τσι Κουνγκ
- Τσόι Λι Φουτ
- Φου Τζο Πάι
- Χανγκ Γκαρ
- Γου Τανγκ
- Πρέινγκ Μάντις Κουνγκ Φου
- Σιν γι τσουάν
- Σάντα
- Σουάι Τζιάο
Ιαπωνικές τέχνες
- Αϊκίντο
- Ζίου Ζίτσου
- Ιάιντο
- Καράτε
- Κέντο
- Ναγκινάτα
- Νιντζούτσου
- Τζόντο
- Τζούντο
- Κορίου Μπούντο
- Κιούντο
Κορεάτικες τέχνες
- Ταεκβοντό
- Τανγκ Σου Ντο (Σου Μπακ Ντο)
- Χαπκίντο
- Χάεντονγκ Κούμντο
Διάφορες τέχνες
- Καποέιρα
- Κένπο
- Κραβ Μαγκά
- Μούι Τάι
- Οκινάουα Τε Τάι
- Τζιτ Κουν Ντο
- Φιλιπίνο Κόμπατ Σίστεμς
- Τσαπ Κουν Ντο
- Συστέμα
- Φιλιππινέζικες πολεμικές τέχνες
Μαχητικά Αθλήματα
- Βραζιλιάνικο Ζίου Ζίτσου
- Κικ Μπόξινγκ
- Ξιφασκία
- Σέμι Κόντακτ
- Τοξοβολία
- Σούμο
- Μεικτές πολεμικές τέχνες
- Μποξ Σαβάτ

ΣΧΟΛΕΣ ΑΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Ν. Αττικής (42)
Ν. Ευρυτανίας (0)
Ν. Βοιωτίας (1)
Ν. Φθιώτιδας (0)
Ν. Ευβοίας (1)
Ν. Φωκίδας (0)
Ν. Αιτωλοακαρνανίας (1)
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ν. Θεσσαλονίκης (6)
Ν. Δράμας (0)
Ν. Σερρών (0)
Ν. Χαλκιδικής (0)
Ν. Καβάλας (1)
Ν. Κιλκίς (0)
Ν. Πέλλας (0)
Ν. Ημαθίας (1)
Ν. Καστοριάς (0)
Ν. Φλώρινας (0)
Ν. Κοζάνης (0)
Ν. Γρεβενών (0)
Ν. Πιερίας (2)
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Ν. Κορινθίας (0)
Ν. Αχαϊας (1)
Ν. Αργολίδας (1)
Ν. Ηλείας (0)
Ν. Αρκαδίας (1)
Ν. Μεσσηνίας (1)
Ν. Λακωνίας (1)
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Ν. Λαρίσης (0)
Ν. Μαγνησίας (1)
Ν. Τρικάλων (0)
Ν. Καρδίτσας (0)
ΚΡΗΤΗ
Ν. Ηρακλείου (7)
Ν. Χανίων (5)
Ν. Ρεθύμνου (0)
Ν. Λασιθίου (0)
ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ
Ν. Κυκλάδων (0)
Ν. Λέσβου (0)
Ν. Χίου (0)
Ν. Σάμου (0)
Ν. Δωδεκανήσου (3)
ΘΡΑΚΗ
Ν. Έβρου (1)
Ν. Ροδόπης (2)
Ν. Ξάνθης (1)
ΗΠΕΙΡΟΣ
Ν. Ιωαννίνων (0)
Ν. Θεσπρωτίας (0)
Ν. Άρτας (0)
Ν. Πρέβεζας (0)
ΝΗΣΙΑ ΙΟΝΙΟΥ
Ν. Κέρκυρας (4)
Ν. Λευκάδας (1)
Ν. Κεφαλληνίας (0)
Ν. Ζακύνθου (0)

Σοφά λόγια
Η δράση κάνει τα λόγια περιττά.


Τζούντο

Μαζί με το καράτε, το τζούντο είναι ό,τι πιο γνωστό έχει να παρουσιάσει η Ιαπωνία στο χώρο των πολεμικών τεχνών και των μαχητικών αθλημάτων· στην πραγματικότητα, και μετά την σχεδόν πενηντάχρονη παρουσία του στις ολυμπιακές διοργανώσεις, το τζούντο στη συνείδηση των περισσότερων ανθρώπων είναι περισσότερο άθλημα παρά πολεμική τέχνη. Και αυτό είναι πολύ κοντά στο όραμα του Κάνο Τζίγκορο (1860-1938), του ανθρώπου που το εισηγήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, μετά από μια πολυετή εκπαίδευση σε δύο κλασσικά σχολές ζίου ζίτσου/τζουτζούτσου (την Τέντζιν Σίνγιο Ρίου και την Κίτο Ρίου) και τη θεωρητική μελέτη πολλών ακόμα. Στόχος του Κάνο, ο οποίος ήταν διακεκριμένος εκπαιδευτικός της εποχής του, ήταν η δημιουργία ενός πλήρους συστήματος σωματικής αγωγής το οποίο, ωστόσο, αφενός δε θα έπρεπε να χάσει την επαφή του με τα μαχητικά συστήματα από τα οποία προήλθε και αφετέρου θα προήγαγε το ήθος και την ακεραιότητα του χαρακτήρα –ο Κάνο υπήρξε ο πρώτος ασιάτης μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και στα γραπτά του φαίνεται ανάγλυφο το ιδεολογικό υπόβαθρο της αναβίωσης των ολυμπιακών ιδεωδών.
Το τζούντο είναι, βασικά, ένα σύστημα πάλης όμως αντίθετα με την πάλη που προέρχεται από την ελληνική παράδοση, οι παλαιστές φορούν ρούχα τα οποία και χρησιμοποιούν για να πιάνουν ο ένας τον άλλον. Εκτός από το αγωνιστικό του μέρος, ωστόσο, διδάσκεται και μέσω εννέα προκαθορισμένων φορμών (κάτα) –σύμφωνα με τον ίδιο τον Κάνο, τα κάτα και το ραντόρι, το ελεύθερο παίξιμο αλλά χωρίς την ένταση ενός πραγματικού αγώνα, είναι οι δύο τροχοί του οχήματος που ονομάζεται «εκμάθηση του τζούντο». Αν και τα τελευταία χρόνια, η αγωνιστική διάσταση του τζούντο έχει επισκιάσει την «κλασσική» (αυτή που λέγεται και «Κόντοκαν τζούντο» από το ίδρυμα μελέτης και διδασκαλίας που ίδρυσες ο Κάνο), τα τελευταία χρόνια τα κάτα έχουν αρχίσει να επανεκτιμώνται και να μελετιούνται εκ νέου και εκτός Ιαπωνίας (εντός Ιαπωνίας στην πραγματικότητα δεν έπαψαν ποτέ), επιτρέποντας ακόμα και σε όσους δεν έχουν αθλητικές βλέψεις να μελετήσουν την πολύ ολοκληρωμένη αυτή τέχνη.
Εξοπλισμός: Λευκή φόρμα τύπου τζούντο.