Πολεμικές Τέχνες

Ο δρόμος συνεχίζει να εκτυλίσσεται επί μακρόν από την πόρτα που ξεκίνησε. Τώρα εμπρός μακριά έχει πάει ο δρόμος και εγώ οφείλω να βαδίσω στα χνάρια του, αν μπορώ, ακολουθόντας το με σθεναρό βήμα, μέχρι να ενωθεί με κάποια μεγαλύτερη οδό όπου πολλά μονοπάτια και νόστοι συναντώνται και τότε, προς τα που; Δεν μπορώ να πω. (Tolkien)

Πολεμικές Τέχνες - Έντυπος Πανελλήνιος Οδηγός

Σέμι Κόντακτ

Αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σέμι κόντακτ», δηλαδή «ήμι-επαφή» δεν είναι στην πραγματικότητα ξεχωριστό μαχητικό άθλημα αλλά μια διαφορετική ματιά στους κανονισμούς του κικ μπόξινγκ και των διαφόρων στιλ καράτε που γεννήθηκαν και άνθισαν στις ΗΠΑ στις δεκαετίες 1960 και 1970. Το ζητούμενο ήταν να δημιουργηθούν κάποιοι κανόνες που να επιτρέπουν μια ρεαλιστική εξάσκηση και, ακόμα πιο σημαντικό, μια ρεαλιστική αναμέτρηση, αποτρέποντας ωστόσο τους βαρείς τραυματισμούς που συναντά κανείς στους αγώνες πυγμαχίας ή καράτε πλήρους επαφής. Οι κανονισμοί αυτοί υπήρξαν προϊόν ζυμώσεων μεταξύ των οργανωτών των διαφόρων τουρνουά, γνωστότερος από τους οποίους ήταν ο δάσκαλος τάεκβοντο Άλεν Στιν και των αθλητών που συμμετείχαν, γνωστότεροι από τους οποίους ήταν ο ηθοποιός Τσάκ Νόρις, ο Μπιλ «Σούπερφουτ» Ουάλας και ο δημιουργός του αμερικανικού κένπο, Εντ Πάρκερ.

Τεχνικά, το σέμι κόντακτ θα φανεί πολύ οικείο σε όσους έχουν δει κικ μπόξινγκ, ταϊλανδέζικη πυγμαχία, ιαπωνικά καράτε και κάποια από τα κινεζικά στιλ κουνγκ φου/γου σου –αυτό συμβαίνει επειδή τα στιλ των αμερικανών αθλητών εκείνης της εποχής ήταν συγκριτικά, δηλαδή είχαν προκύψει από την ανάμιξη διαφόρων πολεμικών τεχνών. Ίση έμφαση δίνεται στα χτυπήματα με τα χέρια και στα λακτίσματα, ενώ τα προστατευτικά που χρησιμοποιούνται μειώνουν ακόμα περισσότερο την πιθανότητα τραυματισμού. Η προστασία του αθλητή ωστόσο, συνίσταται στο βασικό χαρακτηριστικό του αθλήματος, αυτό που το κάνει άλλωστε ελκυστικό και στον περισσότερο κόσμο: τα χτυπήματα δε δίνονται με πλήρη δύναμη αλλά φτάνουν σε μια επαφή που αρκεί για να τραντάξει τον αντίπαλο αλλά όχι να τον τραυματίσει σοβαρά ακόμα και αν αυτός δε φοράει προστατευτικά. Αυτό δε σημαίνει ωστόσο ότι το άθλημα υστερεί σε δυναμισμό –κάθε άλλο, και αυτός είναι και ο λόγος που παραμένει ψηλά στις προτιμήσεις πολλών ασκούμενων (προφανώς κατά κανόνα νεαρών). Όσοι ενδιαφέρονται για κάτι που να συνδυάζει την ένταση του κικ μπόξινγκ με ένα περιβάλλον πιο ασφαλές ακόμα και από αυτή την ερασιτεχνική πυγμαχία, θα έκαναν καλά να έριχναν μια ματιά στο πλησιέστερο γυμναστήριο «σέμι».

Εξοπλισμός: Φόρμα γυμναστικής, γάντια πυγμαχίας (ποικίλλουν αναλόγως την κατηγορία), προστατευτικές ταινίες για μέσα από τα γάντια (μπαντάζ), προστατευτικό κράνος, προστατευτική μασέλα, προστατευτικά ποδιών.