Φου Τζο Πάι

Το φου τζο πάι, είναι ένα ακόμα σύγχρονο κινεζικό στιλ - «σύγχρονο» με την έννοια ότι ή γενεαλογία του εμφανίζεται στα μέσα του 19ου αιώνα, με το δάσκαλο Ουόνγκ Μπιλ Χονγκ (1841-1934), ο οποίος είχε μελετήσει το στιλ χανγκ γκαρ μέχρι που κάποια στιγμή μαθήτευσε κοντά σε κάποιον μοναχό ο οποίος και του δίδαξε τα επιπλέον στοιχεία που πρόσθεσε στο χανγκ γκαρ για να δημιουργήσει το σημερινό φου τζο πάι. Διάδοχος του Ουόνγκ Μπιλ Χονγκ και συνεχιστής του στο σύστημα ήταν ο ανιψιός του, Ουόνγκ Μουν Τόι (1907-1960) ο οποίος και το μετέφερε στις ΗΠΑ, ενώ ακόμα μεγαλύτερη άνθιση γνώρισε μετά τη δεκαετία του 1960 από το μαθητή του Ουόνγκ Μουν Τόι, Ουάι Χονγκ Νγκ (γ. 1938). Καθώς οι δύο από τους τρεις σημαντικότερους δασκάλους της γενεαλογίας του είχαν μελετήσει χανγκ γκαρ (εκτός από τον Ουόνγκ Μπιλ Χονγκ, και ο Ουόνγκ Μουν Τόι ήταν επί πολλά χρόνια μαθητής αυτής της τέχνης), μπορεί κανείς να δει αρκετές ομοιότητες μεταξύ τους, αν και η μετακίνηση του κέντρου της τέχνης στις ΗΠΑ, έχει προσθέσει μια ακόμα σημαντική διάσταση, αυτή των αγώνων.

Η αγωνιστική διάσταση, η οποία απουσιάζει από τα περισσότερα στιλ κουνγκ φου, και η οποία κάνει το συγκεκριμένο στιλ πολύ ελκυστικό –ειδικά στους νεότερους ασκούμενους- οφείλεται στον Ουάι Χονγκ Νγκ: αυτός ήταν που οργάνωσε το πρώτο ανοιχτό πρωτάθλημα κουνγκ φου πλήρους επαφής στις ΗΠΑ το 1971, επιτρέποντας έτσι σε όσους ενδιαφέρονταν για τις κινεζικές πολεμικές τέχνες, να τις δουν και σε ένα πλαίσιο διαφορετικό από το συνηθισμένο, δηλαδή αυτό των προκαθορισμένων φορμών. Ακολουθώντας την τάση της εποχής, το αγωνιστικό φου τζο πάι γίνεται σήμερα με τους κανόνες της ήμι-επαφής (semi-contact) και βεβαίως με τη χρήση προστατευτικού εξοπλισμού, ενώ στις σχολές του, διδάσκεται ξεχωριστά και μια μορφή «εφαρμοσμένου» φου τζο πάι, τεχνικών δηλαδή που έχουν ως στόχο την εκπαίδευση στην αυτοάμυνα.

Εξοπλισμός: Μαύρη φόρμα τύπου καράτε. Προστατευτικός εξοπλισμός για όσους ασκούνται στο αγωνιστικό φου τζο πάι.